شاید خدا داند در دل ما چه ها میگذشت

دیگر خیالی نیست

وقتی دلیل های بودنم کم می شود

دیگر مرا مجالی نیست

می خواهم بدانی همین نزدیکی ها

در همین راستا . .

آری ، من خیلی تنهــــــــــــــــــام

وقتی تو هستی      همه احساس همین جاست

دیگر چه آرزویی دارم

         دیوانگی ام آرامش دارد       

در آغوشم گرمای عجیبی دارم

وقتی تو هستی    

  رویاهایم رنگ با تو بودن می گیرد

وقتی تو هستی 

  دیگر برایم همین کافیست

باید تو رو پیدا کنم

شاید هنوزم دیر نیست

تو ساده دل کندی ولی

تقدیر بی تقصیر نیست

یادش بخیر چه زیبا گفت روزی به من: 

ماندن پای کسی که عاشقانه دوستش داری, زیباترین اسارت است...

ولی چندی است اسارتم به پایان رسیده است...

باز هم می شود اسیر شوم؟ اسیر عشق تو...؟!

آغوشتو به غیر من... به روی هیچکی وا نکن
منو از این دلخوشیا... آرامشم جدا نکن
من برای با تو بودن... پر عشق و خواهشم
واسه بودن کنارت... تو بگو به هر کجا پر می کشم

منو تو آغوشت بگیر... آغوش تو مقدسه
بوسیدنت برای من... تولد یک نفسه
چشمای مهربون تو... منو به آتیش می کشه
نوازش دستای تو... عادته ترکم نمی شه

فقط تو آغوش خودم... دغدغه هاتو جا بذار
به پای عشق من بمون... هیچکسو جای من نیار
مهر لباتو رو تنو... روی لب کسی نزن
فقط به من بوسه بزن... به روح و جسم و تن من

در جاده ای بی انتها از غم و غصه

کوله بار سفرم را بسته ام

منتظر عبورت هستم

شاید برای آخرین بار

لحظه ای صورت ماهت را ببینم